| 2020 / 2021 | semestr zimowy |
There are only two things to remember.
Number one… Don’t Stop,
and number two… Keep Going!
——Frank Zappa
Fotoeseje, komiksy, filmy wideo, mapy i wykresy to tylko niektóre z nietradycyjnych form opowiadania historii, które pojawiają się codziennie w naszym otoczeniu.
Zapis reporterski może być monumentalny – oparty na ograniczeniach analizy obiektywnej. Może też być odważny i eksperymentalny – oparty
na subiektywnych wrażeniach i strumieniu świadomości.
Uważna obserwacja – a ściślej reporterskie dokumentowanie – uczy nas, jak oderwać się od własnych emocji i opanować samokontrolę, jak rozwijać empatię, która toruje drogę do poznania, jak dojrzeć naturę człowieka za jego maską i jak przeciwstawić się konformizmowi, aby rozwinąć wyjątkowe poczucie własnej celowości. Zarówno w pracy, w relacjach, jak i w kształtowaniu otaczającego nas świata.
Wierzę, że zapis reporterski to tak naprawdę sztuka, która bardzo głęboko wkracza w nasze życie. Nieważne czy to opowieść wydrapana pazurem czy muśnięta delikatnym piórkiem.
Jednak oba zapisy są „projektami nauki o emocjach” i daleko im do wygodnego konfesjonału. Wymagają od konstruującego sekwencję obrazów i tekstów autora aktywnego wysiłku.
Ale jaki projekt nazwiemy dziełem prawdziwie reporterskim? Kiedy obraz staje się skuteczną formą reportażu? A nawet w którym momencie obrazy zaczynają działać tak, że budują narrację, która zmienia zasadniczą historię?
Przygotujcie się na rozpoczęcie eksperymentu: przez parę miesięcy będziecie codziennie prowadzić dziennik. Będziecie zgłębiać te pytania pisząc i konstruując własne narracje wizualne każdego dnia. W rezultacie powstanie praca konceptualna, która bada naturę pamięci i wyobraźni – jej powierzchnie, tekstury i materię.
W ten sposób przez cały czas będziecie się rozwijać i doskonalić swój osobisty głos wizualny.
I wtedy wydarzy się coś, na czym pewnie wam zależy. Dzięki prawdziwej opowieści wasza praca zyska więcej uwagi. Dlatego, że odbiorca wam zaufa. Bardzo trudno jest to osiągnąć w jakikolwiek inny sposób.
Zastanowimy się jak różne formy wizualne komunikują myśl i historie
w wyjątkowy sposób, a także które medium będzie najsilniejsze w wyrażaniu konkretnych pomysłów.
Dzisiejsi projektanci są również pisarzami – używają każdego dostępnego
im narzędzia, aby przekazać opowieść w jak najpotężniejszy sposób.
Właśnie opowieść, historia a nie tylko zapis chwili. To pozwala na formowanie dramaturgii, która jest głównym tematem naszych rozważań.
Kurs nie wymaga żadnego wcześniejszego doświadczenia w pisaniu.
Ale w fotografowaniu, układaniu bloków tekstowych czy storyboardingu już tak.
Marek Knap, wrzesień 2020
GEMS
W tym roku rozpoczynamy pracę nad pracownianym periodykiem.
Magazyn GEMS (Grafika Edytorska Magazyn Studencki) będzie platformą
dla pracy studenckiej na tych zajęciach. Każde wydanie i każdy jego aspekt będzie w całości realizowany przez uczestników zajęć. Skład redakcji będzie ulegał ciągłym zmianom i przez to każdy numer będzie tematyczny i uzyska swoją niepowtarzalną tożsamość. I będzie „perełką”. Cykl wydawniczy będzie zakładał, że każdy semestr zakończy się publikacją kolejnego numeru. Ilość wydrukowanych egzemplarzy będzie uzależniona od wsparcia Wydziału.
Przed nami wybór tematu wydania #1. Zapraszam do głosowania:
Pracownia grafiki edytorskiej 